donderdag 25 maart 2010

Start

Het was net als de dagen hiervoor een heerlijke dag, was met een pesthumeur opgestaan, dat weer wel. Ik had niet kunnen slapen door alle commotie rondom me. Toch gaf ik het niet te veel aandacht omdat ik bloed moest laten prikken om 10 uur en me nieuwe dosering medicijnen halen. Het was niet zomaar een dag om te veel aan je hoofd te hebben.

Zonder ontbijt ben ik de deur uitgegaan om bloed te laten prikken. Je moet wel nuchter bloed laten prikken anders kloppen de waarnemingen niet. Door stevig door te fietsen was ik exact op tijd. Ik werd gelijk door gestuurd naar een kamertje waar ik geprikt zou worden. Het idee is nog steeds neit fijn en ik zal er denk ik ook nooit aan wennen. Maar dit keer was het anders omdat de vrouw die het bij me deed was heel snel en precies, ik voelde echt bijna niets toen ze het erin stak. Voelt veel beter als dat iemand moet gaan zoeken naar je ader...

Eenmaal dat gedaan dacht ik bij mezelf, laat ik een "het spijt me" kaartje halen voor me ex. Ik ben best een eikel geweest tegen haar. Ik moest toch de boek terug brengen naar haar huis dus hben ik maar eerst een kaart gaan halen waar ik dat altijd doe. De vrouw waarvan de winkel is kende ik een beetje, het was de oma van een ouwe basisschool genoot van me. Die klasgenoot was altijd lief en aardig, ook heel slim. Die oma van haar is ook heel aardig en we raakte aan een lekker pittig gesprek over alles en nog wat. Uiteindelijk heb ik er ook een beertje bij gekocht.

Eenmaal aangekomen had ik het gevoel dat de moeder van me ex wel thuis zou zijn en waarschijnlijk van niets wist. Ik belde aan en ze was er. Ze deed de deur open en ik vroeg of ik even een boek mocht terugleggen die ik had geleend. Het was geen smoesje, want ik moest dat inderdaad doen, maar natuurlijk was het een mooie gelegenheid om het kaartje en het beertje erbij te leggen.

Even later ben ik naar de apotheek gegaan om me medicijnen op te halen om daarna gebeld te worden door mijn vader, die vertelde dat ik naar de stad moest fietsen. We gingen mijn laptop repareren. Toen ik in de stad was aangekomen was het nog te vroeg, mijn vader was er nog niet. Ik ben gewoon even naar de Gameshop gegaan om te kijken of ze nog nieuwe anime hadden en om te kijken of Brahim er was.

Toen me vader eenmaal was aangekomen belde hij me op om me naar de Zwarte Ruiter te laten komen. Ze hebben daar heerlijke tosti's, die we natuurlijk gingen eten. Vervolgens gingen we naar de winkel waar we mijn laptop hebben gekocht. Ze legde alles pico bello uit en hadden mijn laptop gefixed.

Ja, ik denk dat alles wel goed komt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten